Miesięczne archiwum: Kwiecień 2019

Kawałeczki naszej wiosny jak kolorowe szkiełka… układają się w witraż… na gładkiej tafli oczu na światłoczułej soczewce aparatu… chwile ulotne bardziej niż nasiona osik nieudolnie próbuję zatrzymać myślą, gestem, słowem ocalić od zapomnienia mojego mój własny świat. Gdy zamykam oczy, … Czytaj dalej →

Wielki Czwartek. Gdy suniemy naszym vanem do kościoła, słońce świeci i życie rozgrywa się zwykłą partią szachów. Ludzie jeżdżą na rowerach, młode kobiety prowadzą wózki, dzieci skaczą na trampolinach, dwie sąsiadki rozmawiają oparte o płot,ktoś myje okna, ktoś jeszcze jedzie … Czytaj dalej →

Niosę delikatnie za czuprynkę małe stworzenie. – Misiu!!! – wołam męża zaszytego w stodole. Zza starych wierzei słuchać regularne stukanie. Acha – myślę – rąbie drewno na opał. I uśmiecham się do naszego wiejskiego życia. Stworzenie dynda mi w ręku. … Czytaj dalej →

– Po ludzku myślimy dziś, że za wcześnie… – docierają do mnie strzępki kazania. Tubalny, proroczy głos odbija się od krzyżowego sklepienia kościoła. Siedzę w tłumie zamyślonych ludzi. Wielu z nich znam dobrze, jeszcze więcej – tylko z widzenia. Świat … Czytaj dalej →

Jeden z moich różańcowych spacerów. Lichą furteczką naprędce kiedyś skleconą wychodzę z sadu na drogę i dalej… Zaszywam się coraz bardziej w zieleń pomiędzy młode brzozy, wierzby, osiki i sosny. Mój wzrok ślizga się po gałęziach, zrudziałych zeszłorocznych pióropuszach traw, … Czytaj dalej →